De Mansarde

Iedere woensdag en donderdag is het op de zolder van de Johannes Looijengaskoalle in Surhuizum een drukte van belang. Een groep van 16 kinderen uit de groepen 5 en 6 (op woensdag) of 7 en 8 (op donderdag) komt van de verschillende basisscholen van Noventa bij elkaar. Maar wat gebeurt daar nu eigenlijk? En waarom?

Op iedere school zitten heel veel verschillende kinderen met evenzoveel verschillende talenten. Sommige kinderen gaat het leren makkelijk af. Anderen hebben meer ondersteuning nodig. Er zijn ook kinderen die (veel) meer aankunnen dan de juf of meester hen aanbiedt. Een kleine groep kinderen (2,5 – 5 %) zou gelabeld kunnen worden als ‘hoogbegaafd’. Deze groep kinderen begrijpt dingen snel, is gevoelig en nieuwsgierig. Maar deze groep kinderen is soms ook ongemotiveerd, perfectionistisch en (faal)angstig. Hoogbegaafde kinderen zijn, afhankelijk van hun achtergrond, ervaringen en karakter, heel verschillend van elkaar. Dat maakt het lastig ze te herkennen in een klas. Waar de één zich aanpast, en graag doet wat de juf of meester vraagt, wordt een ander opstandig en gaat voortdurend in discussie.

Hoe dan ook, deze groep kinderen heeft ook ondersteuning nodig. Bijvoorbeeld om te begrijpen waarom andere kinderen soms anders redeneren en reageren dan zij. Of om te leren om fouten te maken, hulp te vragen of door te zetten als iets niet vanzelf gaat. Daarvoor zijn opdrachten nodig die van kinderen vragen de grenzen van hun kunnen op te zoeken en te verleggen. En leerkrachten die tijd en ruimte hebben om deze processen te bespreken en te begeleiden. Dit is een hele intensieve vorm van onderwijs, die binnen ‘normale’ scholen eigenlijk niet te realiseren is. Daarom is ‘De Mansarde’ ontstaan. In deze groep krijgen leerlingen wel dit soort opdrachten en deze intensieve begeleiding. Dit is soms leuk en uitdagend, soms ook confronterend of frustrerend maar eigenlijk altijd leerzaam. En, heel belangrijk, kinderen vinden er herkenning. In gesprekken en samenwerken ervaren ze dat er meer kinderen zijn die andere interesses hebben, lastige woorden gebruiken, over dingen doordenken en zich soms veel zorgen maken. Terwijl ze hierin in hun eigen klas, of op hun eigen school, soms de enige zijn.

Inmiddels gaat ‘De Mansarde’ het derde jaar in. Ondertussen gebeurt er ook veel op de verschillende scholen van Noventa. Het onderwerp meer- en hoogbegaafde kinderen is op de agenda gezet. Soms wordt er gewerkt met een onderwijsassistent of een leerkracht die de kinderen in groepjes of individueel kan begeleiden. Verschillende leerkrachten, intern begeleiders en onderwijsassistenten hebben inmiddels ook een opleiding gevolgd om (hoog)begaafdheid beter te herkennen en begeleiden. Het zijn mooie ontwikkelingen voor een kwetsbare groep. Want zonder de juiste begeleiding en ondersteuning kunnen ook heel intelligente kinderen volledig vastlopen. Is dat niet op de basisschool, dan vaak op de middelbare school. We hopen hen meer gereedschap mee te geven voor alle hindernissen op hun weg.

Natuurlijk blijft er ook aandacht nodig voor kinderen bij wie het leren niet gemakkelijk en soepel gaat. Daarvoor hebben alle scholen een stevige zorgstructuur, en kunnen ze terugvallen op netwerken, begeleiders en speciale scholen. We werken er hard aan om álle kinderen de zorg te bieden die ze nodig hebben, binnen de grenzen van ons kunnen.

 

Logo

Het logo van de Mansarde bestaat uit veel verschillende elementen, hierbij een korte uitleg:

De naam: Deze is bedacht samen met de eerste groep ‘Mansardeleerlingen’. Het woord is afkomstig uit het Frans en is oorspronkelijk een uitbreiding op een dak, in de vorm van een zolderkamer. Daarbij ontstaat dan de kenmerkende vorm van het dak, een mansardekap. Bij ‘zolderkamer’ denken we enerzijds aan de figuurlijke ‘bovenkamer’ van de kinderen, die wordt uitgebreid, maar ook aan onze locatie op de bovenverdieping van de ‘Johannes Looijengaskoalle’, die aanvoelt als een zolderkamer. De vorm van de mansardekap is de zwarte lijn in het logo.

Kleuren: Deze zijn ontleend aan de kleuren van het logo van Noventa. Ook de (gestippelde) ‘koepel’ verwijst hiernaar.

Groene lijn: Vanuit onze Christelijke identiteit kennen we een stevige basis, die ligt onder de manier waarop wij kijken naar kinderen, ouders en collega’s, en die een fundament biedt voor de vormgeving van ons onderwijs.

Driehoek: In een aantal modellen rond (hoog)begaafdheid komt de verbinding school, ouders en ontwikkelingsgelijken expliciet naar voren. Daarbij wordt aangegeven dat, naar mate deze elementen dichter bij elkaar staan, dit een positieve invloed heeft op de mate waarin het kind zich ontwikkelt. Ook het drietal ‘autonomie, relatie en competentie’ komt regelmatig aan de orde bij gesprekken rond (hoog)begaafde kinderen. De juiste verhouding is van groot belang. Verder kunnen de gestippelde lijnen gelinkt worden aan het analytisch vermogen dat de doelgroep vaak in grote mate bezit.

De grote M: Uiteraard de eerste letter van Mansarde. Aangevend dat er ruimte moet zijn voor creativiteit én dat er buiten de lijntjes mag worden gekleurd!